|
God
heft zelf de kloof op! |
|
Te bestuderen teksten: |
|
God zelf was
zich het meest en diepst bewust van deze kloof tussen
Hem en de verloren mensheid en Hij kon met deze
wetenschap niet leven. Hij kon met deze kennis de
eeuwigheid niet in! |
|
|
|
Dan tast Hij
diep in zichzelf en zoals eens Abraham het mes ophief om
zijn zoon Izaäk te doden, zó nam God het oordeelsmes en
snijdt als het ware zijn eigen hart eruit en geeft zijn
geliefde Zoon over aan het oordeel! |
|
|
|
Abrahams
hand werd gestopt, maar wie stopte de hand van de
Almachtige? Wie komt tussenbeide als de Zoon tot zonde
wordt gemaakt, als de zonden van de gehele wereld op Hem
worden geladen? |
|
|
|
Wie
verhoorde het gebed van de Zoon, toen Hij in doodsnood
de Vader bad of deze drinkbeker niet aan Hem voorbij kon
gaan? Wie hield het oordeel tegen, toen Jezus riep:
‘‘Mijn God, mijn God,
waarom hebt Gij mij verlaten’’? |
|
|
|
Hoe heeft
God zich gevoeld toen deze schreeuw zijn hart bereikte?
Op Golgotha leed niet alleen de Zoon, maar ook de Vader!
God zelf droeg het oordeel en de zonde, die ons van Hem
scheidde, omdat Hij ons zó eindeloos liefhad en ons zo
verloste van de eeuwige dood. |
|
|
|
Laten wij
nimmer goedkoop denken over de brug, die geslagen is
tussen Gods heiligheid en onze onheiligheid. Laten wij
te allen tijde doordrongen zijn van de hoge prijs, die
betaald is om ons weer toegang te kunnen verschaffen tot
Gods heiligdom. Zonder de prijs van Jezus’ kostbaar
bloed, zou de deur nog steeds gesloten zijn! |
|
|
|
Dit betekent
niet, dat wij geen vrijmoedigheid zullen hebben om tot
God te naderen; het betekent wel, dat het bewust zijn
hiervan ons zal bewaren voor oppervlakkigheid en gebrek
aan toewijding. |
|
|
|
